Jeroen Olyslaegers

Zijn debuut, de roman Navel, verscheen in 1994. In 2009 verscheen Wij, het eerste deel van zijn W-trilogie. Winst volgde in 2012 en in 2016 verscheen het laatste deel, Wil. Voor deze roman mocht Olyslaegers, naast de F. Bordewijk-prijs, ook de Fintro Literatuurprijs in ontvangst nemen, zowel van de professionele jury als van de lezersjury. Daarbovenop werd een zin uit Wil door het literaire tijdschrift Tzum verkozen tot mooiste zin van 2017.

Wil vertelt het verhaal van een oude man die tijdens de tweede wereldoorlog in het bezette Antwerpen leefde. Zijn positie tegenover de gebeurtenissen is niet te vatten in een goed-slecht dichotomie. De jury van de Fintro Literatuurprijs omschreef Wil als een boek dat “niet los kan gezien worden van de maatschappelijke context”. Olyslaegers staat dan ook bekend om zijn maatschappelijk engagement in zijn teksten en daarbuiten. Hij ontving in 2014 de Arkprijs van het Vrije Woord, die vrijheid van denken wil huldigen.

Naast romans, schrijft Olyslaegers columns, scenario’s, verhalenbundels en theaterteksten. Hij heeft een aanzienlijke carrière in het theater opgebouwd, waarin hij onder andere samenwerkte met de Koninklijke Vlaamse Schouwburg, NTGent, Het Toneelhuis en Jan Fabre. Zijn genegenheid voor het theater uit zich in het plezier dat hij eruit haalt zijn prozateksten voor te brengen op het podium.

Olyslaegers verblijft van 1 oktober tot 30 november in Amsterdam om aan een nieuwe roman – een echte stadsroman – te werken. Hij gaat er niet alleen de stedelijkheid opsnuiven, ook gaat hij op zoek naar historische aanknopingspunten in musea. Olyslaegers wil een historische roman afleveren die in verband te brengen is met onze tijd.