Eileen Myles

za 14.09.2019
20:00 - 21:30
Eileen Shae Detar Crop 1
Uitverkocht

Categorie

interview, poëzie, Film, lezing

Kostprijs

€ 9 / 7 VVK ; € 10 / 8 kassa

Taal

in het Engels

Sold out

HBO baseerde een personage in de successerie Transparent op hen en de New York Times noemt hen ‘een van de fundamentele stemmen in de Amerikaanse poëzie’. Na veertig jaar in de marge is Eileen Myles de laatste jaren uitgegroeid tot een literaire ster. En o ja, Myles is non-binair en gebruikt het persoonlijke voornaamwoord ‘hen’ of ‘hun’.

Veelzijdig leven

‘We zijn velen’, zegt Myles (69). De dichter houdt van de idee van een mens als collectief. Daarom ook de keuze voor de derde persoon meervoud om over henzelf te spreken: ‘het omvat mannelijk en vrouwelijk en alles tussenin.’ Een queer dichter: tegendraads, moeilijk thuis te brengen en dichtend over politiek, seksualiteit en identiteit.

Sinds de jaren 1970 heeft Myles hun stek in New York. Als ‘laatste lid’ van de New York School, een losse groep experimentele kunstenaars in downtown Manhattan, leeft en werkt de dichter er in de marge. Met de heruitgave van hun autobiografische roman Chelsea Girls in 2015 staat Myles plots volop in de belangstelling. Bewijze het recente oeuvre-overzicht van Myles, I Must Be Living Twice. Toepasselijker kan het niet voor iemand die eenduidigheid schuwt.

Veelzijdig werk

Het werk van Myles overstijgt net zoals hun leven elke categorisering. Myles weigert te kiezen tussen fictie en non-fictie, tussen essay en gedicht, tussen highbrow en nonchalant, tussen hij en zij, tussen publiek en privé. De beste introductie tot Eileen Myles is Eileen Myles. Toch is hun poëzie toegankelijk. De toon van de gedichten is informeel, de stijl gevat en treffend. Voor hun twintig boeken met poëzie, fictie en kunstkritiek ontving Myles onder meer vier Lambda Literary Awards, prijzen die literatuur over LGBTQ-thema's eren.

Evolution

In Myles’ recentste poëziebundel Evolution (Grove Press, 2018) ben je getuige van wording, van aankomst, zwerftochten door liefde, identiteit, poëzie, de Amerikaanse samenleving en alledaagsheid. De gedichten in Evolution lezen als vragen over sensualiteit, lichamelijkheid en politiek. Ze zijn uitdagend, ongemakkelijk en bevreemdend. Myles verbond aan Evolution ook een Instagramproject, waarmee Myles de lezer poëzie wilt laten ervaren via een ander medium dan de papieren pagina.

Tijdens hun allereerste bezoek aan Brussel draagt Myles voor uit Evolution. Daarna zie je Myles’ korte film The Trip (17 min), geïnspireerd door de ‘soundtrack’ van Pull My Daisy: een geïmproviseerde monoloog van Jack Kerouac. Na de voordracht en de film gaat journalist en auteur Selma Franssen met Myles in gesprek.

Binnenkort bij