Nina Bouraoui en Laurence Bibot

do 06.02.2020
20:00 - 21:30
Nina Bouraoui 14 2018 C Patrice Normand1

Categorie

interview, lezing

Kostprijs

VVK € 7 / 5 ; Kassa € 9 / 7

Taal

in het Frans

Mannen kunnen zowel sociaal als seksueel geweld uitoefenen tegen vrouwen. Maar hoe verhouden deze twee vormen van geweld zich tot elkaar, en hoe versterken ze elkaar? Nina Bouraoui behandelt deze vraag in Otages, een uiterst actuele roman waarin Sylvie, een arbeidster van 53 jaar, het woord neemt. Actrice Laurence Bibot laat haar gebruikelijke humor even achterwege en leest bij dit auteursgesprek enige fragmenten voor.

Otages

In haar jongste roman vertelt Nina Bouraoui het verhaal van een vrouw die het slachtoffer is van een manipulatieve en vrouwenhatende fabrieksbaas die zijn toevlucht neemt tot sociaal geweld. Dergelijke ongezonde situaties komen op de werkvloer wel vaker voor, maar Sylvie moet er ook nog eens seksueel overschrijdend gedrag bijnemen. Haar grenzen worden duidelijk overschreden. Zal ze zichzelf verdedigen en daarbij ook zelf geweld gebruiken? En werd ze in haar tienerjaren misschien ook al eens geconfronteerd met een andere vorm van mannelijke dominantie? Met dit werk wil Nina Bouraoui ‘een eerbetoon brengen aan alle mensen die op economisch of relationeel vlak worden onderdrukt’.

Nina Bouraoui

Nina Bouraoui is geboren in Rennes als de dochter van een Algerijnse vader en een Bretoense moeder. Haar jeugd bracht ze door in Algiers. Tijdens een vakantie in Frankrijk beslisten haar ouders om niet meer terug te keren naar het land waar ze haar hele jeugd had doorgebracht. Deze ontwortelende gebeurtenis zou de rest van haar leven en werk beïnvloeden. Na haar studies filosofie en rechten begon Bouraoui te schrijven. Nostalgie naar de kindertijd, verlangen, homoseksualiteit, het schrijverschap en identiteit zijn de belangrijkste thema's in haar werk. De kleuren en indrukken uit haar kindertijd in Algerije zijn vaak op de achtergrond aanwezig. Haar eerste roman, De gluurster (Prix du livre Inter), verscheen in 1991 en oogstte meteen internationaal succes.

In het begin was Bouraoui's schrijfstijl erg poëtisch (Dode vuist, Het dansfeest van de murenen ...). Nadien bracht ze meer autofictionele werken uit, waaronder Garçon manqué, La vie heureuse en Mes mauvaises pensées (2005, Prix Renaudot). Verwijzingen naar Marguerite Duras, Hervé Guibert en Annie Ernaux getuigen van haar interesse voor hedendaagse kunst. In Nos baisers sont des adieux schetst ze een reeks liefdesverhalen geïnspireerd op de werken van Nan Goldin en Cindy Sherman. In 2018 werd Tous les hommes désirent naturellement savoir geselecteerd voor de Prix Médicis en de Prix Renaudot.

Laurence Bibot

In Franstalig België is Laurence Bibot al lang geen onbekende meer. Ze maakte deel uit van Les Snuls op Canal +, was te horen tijdens de programma's Le Jeu des dictionnaires en Café Serré op La Première, speelt theater aan de zijde van Nathalie Uffner en Sébastien Ministru, en staat op dit ogenblik op het podium als stand-upcomedian met haar onewomanshow Distinguée.

Sinds 2017 heeft ze een Instagram-account waarop ze vaak erg grappige, maar soms ook ontroerende of gênante foto's plaatst. Op die foto's, die recht uit het televisiearchief lijken te komen, poseert Bibot als bekende en onbekende vrouwen. Soms is ze een werkloze, dan weer een kassierster, maar altijd gaat het om vrouwen die hun mannetje staan, net zoals Sylvie, het hoofdpersonage uit het boek van Bouraoui.

‘Schrijven is voor mij een evidentie, het heeft me geholpen mijn plaats in deze wereld te vinden.’
(Interview in Le Vif Week-end, 2008)
Nina Bouraoui

Binnenkort bij