Bericht aan de Bevolking (4) Ontkreukelen

Judith Vanistendael
07.04.2020
Auteurstekst
Berichtaandebevolkingjudithvanistendael

‘Social distancing’ is wat Corona-experts adviseren, ‘social nearness’ is wat we met onze literaire ontmoetingen beogen. Passa Porta wil het contact met lezers en schrijvers niet verliezen en geeft daarom de komende weken het woord aan een selectie auteurs uit binnen-en buitenland, die we vroegen om een persoonlijk ‘Bericht aan de bevolking’ vanuit hun schrijfkamer.

De Brusselse striptekenares en illustratrice Judith Vanistendael stuurde ons deze tekening met bijbehorende tekst. Elke werkdag plaatst ze op haar Facebookpagina en Instagram een nieuwe tekening voor de strip die tijdens haar ‘lockdown’ tot stand komt.

-

Lieve bevolking, ik ken u niet, maar ik spreek tot u. Dat werd mij gevraagd.

Ik weet niet hoe u zich voelt
maar ik voel mij net verkreukeld zijdepapier in een schoendoos.
Zijdepapier beschermt de schoenen toch erg goed, zegt een vriendin.
Ook al scheurt het snel.

Verkreukeld sta ik op uit bed,
verkreukeld drink ik de ochtendkoffie.
Verkreukeld begin ik te tekenen. Want dat is wat ik doe.
Ik ben geen dokter, ik ben geen verpleegster, ik haal geen vuilnis op, ik vul geen rekken, ik verzorg geen oudere mensen, ik houd geen school draaiende.
Ik kan niet zo heel veel.
Ik kan één dingetje: ik maak verhalen en ik teken.
Deze dagen een sprookje over een bibliotheekwalvis en een postbode.

Langzaam, tijdens het tekenen, strijk ik mijn kreukels glad.
Terwijl ik met waterverf en kleurpotlood de oceaan teken,
een postbode die in een klein bootje over die oceaan vaart,
een bibliotheekwalvis,
meeuwen en wolken...

De walvisbibliotheek heeft in haar buik alle boeken over de onderwaterwereld.
De walvis weet heel veel en tegelijkertijd heel weinig.
Op een dag ontmoet ze de postbode op zee.
En ze wordt op hem verliefd.

Deze tekening is voor u.
Ik hoop dat het u, beste bevolking, ook wat ontkreukelt.
Het zou mooi zijn.

Judith Vanistendael, 7 april 2020

Judith Vanistendael
07.04.2020