Dichter Andy Fierens viert het cliché
Met Café Cliché geven we op het Passa Porta Festival aandacht aan stoplappen en andere dooddoeners. De dingen die we zeggen wanneer we niet echt weten waarover we spreken, een soort toogpraat dus. Waar beter dan op café? Journaliste en columniste Guinevere Claeys gaat tijdens het festival op 30 maart in gesprek met spraakwaterval, wiskundige en filosoof Jean Paul Van Bendegem over het boek dat hij schreef met collega filosoof Ignaas Devisch: Doordenken over dooddoeners.
Andy Fierens, die dag onze dichtende barman van dienst in het Beurscafé, schenkt ons alvast een nieuw gedicht met een frisse kraag:
Lang leve het cliché
ach meneer, ze wisselen vandaag sneller van partner
dan van pantalon. maar ja, dát mag je niet zeggen.
en al die hypes en trends, kunt u nog volgen? ze zijn
voorbij eer het begon. och kom, noem een kat gewoon
een kat: als dominostenen vallen onze zekerheden om.
misschien vloek ik in de kerk maar wat ik daarom zo
waardeer aan het cliché — en dit blijft onder ons — is de
duurzaamheid ervan. ‘liefde is blind.’ ‘walen zijn lui.’
heerlijk toch, die zekerheid? het geeft je leven ritme
en balans. ik wilde vrij en ongebonden zijn, dacht dat
vrouwen cipiers waren, dat vaderschap voor losers
was. nu vervang ik luiers en doe ik was. dagelijks voed
ik sleur met holle zinnen. laat ze doen, daarbuiten, met
hun twijfels en kijk-mij-eens-drang. wij blijven lekker
binnen. van 8 tot middernacht staart ik naar tv. elke
avond bieden wegwerpcoryfeeën nieuwe formats aan.
gelukkig is er nog benny hill op dvd.
Andy Fierens
NL