Erika Fatland

Haar debuut als schrijfster maakte Fatland in 2009 met het kinderboek Foreldrekrigen (Parenting War). Nadien volgden drie non-fictie werken.

Door haar veldwerk in de Kaukasus staat ze bekend als expert op het gebied van de meest ongure regio van Rusland. Ze sprak daar met een groot aantal personen die betrokken waren bij het gijzelingsdrama in Beslan, Rusland, 2004. Deze ervaringen lagen aan de basis van zowel haar masterthesis antropologie als het boek Englebyen (De engelbewaarder van Beslan, De Geus, 2012). Een jaar later volgde Året uten sommer (Het jaar zonder zomer, De Geus, 2012) over het gruwelijke bloedbad dat Anders Breivnik in Oslo en op Utøya aanrichtte in 2011.

Aan elk boek gaat een periode van intensief veldwerk vooraf waarbij ze overlevenden, slachtoffers en nabestaanden opzoekt en via hun verhalen een reis optekent door een regio of land.

Fatlands laatste boek, Sovjetistan (De Geus, 2017), is een reisverhaal door de vijf voormalige Sovjetlanden, Kazachstan, Kirgizistan, Tadzjikistan, Turkmenistan en Oezbekistan, die in 1991 onafhankelijk werden. Fatland onderzoekt met compassie en kennis van de samenlevingen hoe deze landen zich ontwikkeld hebben. Ze nodigt de lezer uit om getuige te worden van aangrijpende gebeurtenissen en interessante verslagen van hoe het Sovjeterfgoed deze landen heeft beïnvloed.

In 2016 werd Fatland door het Europese platform Literary Europe Live uitgeroepen tot een van de 10 New Voices from Europe. Deze erkenning wordt toebedeeld aan tien Europese schrijftalenten om hun internationale zichtbaarheid te vergroten. Haar boeken werden vertaald naar het Deens, Ests, Fins, Frans, Duits, Italiaans, Nederlands, Russisch, Pools en Zweeds.

Erika Fatland verblijft acht weken in Brussel om te werken aan een nieuw non-fictie werk over de grens van Rusland. Ze ondernam hiervoor een lange reis van Noord-Korea tot Helsinki . Tijdens haar verblijf neemt ze deel aan de zesde editie van het Passa Porta Festival, waarvoor ze ook de openingslezing levert.