En dan zullen we dezelfde taal spreken
Lisette Lombé zal de komende twee jaar 12 nieuwe gedichten schrijven, die Passa Porta zal helpen vertalen in het Nederlands en het Duits. Hier lees je haar tweede 'officiële' gedicht, 'En dan zullen we dezelfde taal spreken'.
Et nous parlerons
alors le même langage
DEMANDEZ-MOI pour qui je voterai aux prochaines élections, pour qui j’irai glisser dans les urnes le ticket gagnant du futur de mes enfants
et vous comprendrez le mot CONFIANCE.
DEMANDEZ- MOI pardon pour la gauche guimauve, pardon pour la droite draculesque, pardon pour le ventre fourre-tout du centre, sincèrement pardon
et vous comprendrez le mot COURAGE.
DEMANDEZ-MOI combien de couleuvres, combien de sornettes, combien de gouttelettes de spermes ou de sottes promesses j’ai avalées depuis mon adolescence
et vous comprendrez le mot DOMINATION.
DEMANDEZ-MOI à quelle heure mes tantes se lèvent, à quelle heure elles se pressent dans les transports en commun, à quelle heure elles soignent leur dernière patiente
et vous comprendrez le mot INTÉGRATION.
DEMANDEZ-MOI combien de fois mon tendre père a revu ses parents, congolais, entre le jour de son arrivée en Belgique et le jour de ses quarante ans
et vous comprendrez le mot PATRIE.
DEMANDEZ-MOI d’où je tire ma nostalgie pour les attrape-mouches suspendus au-dessus des nappes cirées et pour les soupers en boîtes de conserve
et vous comprendrez le mot PEUPLE.
DEMANDEZ-MOI pourquoi je reprends le sport sur le tard, pourquoi cette reconquête de souffle, pourquoi le couteau de la jeunesse toujours entre les dents
et vous comprendrez le mot ENGAGEMENT.
DEMANDEZ-MOI si j’aime et si je suis aimée, comment j’aime et comment je suis aimée, pourquoi j’aime et pourquoi je suis aimée,
et vous comprendrez le mot DIVERSITÉ.
DEMANDEZ-MOI pour les couleurs de la citoyenneté, des cités et des forêts, pour la parole démaquillée des obligations de résultats, pour les décisions qui ne se prennent plus aux abois,
DEMANDEZ-MOI pour les manches retroussées des poèmes, pour la gratuité de l’aube et des soins, pour le cordon ombilical et pour le cordon sanitaire,
DEMANDEZ-MOI pour la débrouille des daronnes, pour les rustines invisibles de la nation, pour les bravades du sort, pour l’insoumission, pour la sueur et pour les brèches
ET NOUS PARLERONS ALORS LE MÊME LANGAGE.
En dan zullen we dezelfde taal spreken
VRAAG ME op wie ik volgende keer ga stemmen, voor wie ik het winnende lot voor de toekomst van mijn kinderen in de stembus zal schuiven
en u zult het woord VERTROUWEN begrijpen.
VRAAG ME pardon pour het slappe links, pardon voor het vampirische rechts, pardon voor de bulkbuik van het centrum, een welgemeend pardon
en u zult het woord MOED begrijpen.
VRAAG ME hoeveel leugens, hoeveel larie, hoeveel druppeltjes sperma of gekke beloften ik sinds mijn pubertijd heb moeten slikken
en u zult het woord DOMINANTIE begrijpen.
VRAAG ME hoe laat mijn tantes opstaan, hoe laat ze naar de trein-tram-bus rennen, hoe laat ze hun laatste patiënte verzorgen
en u zult het woord INTEGRATIE begrijpen.
VRAAG ME hoe vaak mijn lieve vader zijn Congolese ouders heeft weergezien in de periode tussen zijn aankomst in België en zijn veertigste verjaardag
en u zult het woord VADERLAND begrijpen.
VRAAG ME waar mijn heimwee naar boven zeildoeken opgehangen vliegenvangers vandaan komt en naar maaltijden in blik
en u zult het woord VOLK begrijpen.
VRAAG ME waarom ik op latere leeftijd weer begin te sporten, waarom ik weer een lange adem wil, waarom ik het mes van de jeugd nog steeds tussen mijn tanden steek
en u zult het woord ENGAGEMENT begrijpen.
VRAAG ME of ik liefheb en word bemind, hoe ik liefheb en word bemind, waarom ik liefheb en word bemind
en u zult het woord DIVERSITEIT begrijpen.
VRAAG ME naar de kleuren van burgerschap, van steden en bossen, naar het woord dat niet zwicht voor de dwang resultaten te boeken, naar niet-paniekerige besluiten,
VRAAG ME naar de opgestroopte mouwen van gedichten, naar de kosteloosheid van dageraad en zorg, naar de navelstreng en naar het cordon sanitaire,
VRAAG ME naar de trucjes van moeders, naar de onzichtbare hechtpleisters van de natie, naar het tarten van het lot, naar opstandigheid, naar zweet en naar bressen
EN DAN ZULLEN WE DEZELFDE TAAL SPREKEN.
Vertaald door par Katelijne De Vuyst