Donkere dagen: het nieuwe toneelstuk van Annelies Verbeke

oulematou

Theatermaakster Aminata Demba is familie van Oulematou Niangadou, die op 11 mei 2006 in Antwerpen wordt neergeschoten en overlijdt. De dader schiet die bewuste middag in de stad nog twee andere mensen neer: Luna, een meisje van twee, dat ook overlijdt, en een lezende vrouw met een hoofddoek, die overleeft. (Die laatste laat zich op het proces met grote waardigheid horen, maar wenst naderhand in de anonimiteit te verdwijnen.) De dader maakt zijn racistische motieven kenbaar, en de wil een einde te maken aan zijn eigen leven. De stad reageert aangeslagen. Er volgt een periode van verbinding en collectieve rouw, die na een tijdje weer gaat liggen. Bijna twintig jaar later blijkt de schietpartij nog nauwelijks bekend bij een jonge generatie.

collectieve verwerking

In dit project onderzoeken theatermakers Aminata Demba en Clara van den Broek en auteur Annelies Verbeke hoe betrokkenen en nabestaanden omgaan met een collectief trauma. Kunnen we rouw überhaupt delen? Wat zijn de culturele eigenheden die bij een rouwproces de kop opsteken? En zijn die overbrugbaar? Mogen we het voldoende over de dood hebben? Kunnen mensen verenigd worden door een collectief trauma of is rouw daar sowieso te individueel en intiem voor? Kan theater bijdragen tot een verbindende rouwbeleving?

verbinding

SKaGeN gaat voor Donkere Dagen op onderzoek uit en interviewt rouwenden, onder wie nabestaanden van de slachtoffers van de schietpartij. Hun stemmen verweven zich met het verhaal van de spelers, die allebei vroeg in het leven met een groot verlies te maken kregen. Aangespoord door de vragen die Verbeke hen stelde, graven de twee eveneens in zichzelf en onderzoeken of het theater ook voor hen tot verbinding kan leiden. Waarom willen ze deze voorstelling eigenlijk maken? En willen beide stemmen op het podium wel dezelfde voorstelling maken? Beleven zij hun rouw onderling niet ook heel verschillend – en baat het zich daarover op te winden? Ze vertellen elkaars verhaal aan het publiek, bestoken elkaar de ene keer met rechtzettingen, en komen de andere keer nader tot elkaar. Zo zorgen de makers voor een open, omarmende voorstelling die recht naar het hart gaat en de humor noch de duisternis schuwt. Demba, Verbeke en Van den Broek reiken je de hand en nemen je mee naar iets wat wezenlijk is aan alle leven.

over de makers

Oganisatie: Passa Porta

foto's: Annelies Verbeke © Liesbeth Kuipers, Aminata Demba © Sigrid Spinnox