Een feministische kijk op het begijnhof

Lieu
Catégorie
informations pratiques
jauge limitée: seules les 25 premières personnes munies d’un pass samedi/dimanche/week-end qui se présentent seront accueillies par le guide pour la visite guidée.
Langue
Dit bezoek wordt begeleid door « L’Architecture qui dégenre », een Brussels platform dat de genderverhoudingen in de architectuur bevraagt. Maak kennis met de Brusselse begijnhoven vanuit een feministisch perspectief.
De Begijnhofkerk, gewijd aan Sint-Jan de Doper, werd opgetrokken in Italiaans-Vlaamse stijl. De werkzaamheden gingen van start in 1657 en de inwijding volgde in 1676. Hier begint ons bezoek, een rondleiding waarbij we de rites en levenswijzen van de begijnen belichten, en hun rol als voorloopsters van de latere feministische bewegingen toelichten.
De nacht van de begijnen
De begijnen wensten noch als voorbeeldige echtgenotes noch als kloosterzusters door het leven te gaan. Ze wezen zowel het huwelijk als het monastieke leven af en volgden een derde weg met de oprichting van een moeilijk te classificeren gemeenschap, half religieus, half seculier. Zelfredzaamheid en de afwezigheid van mannelijke inmenging waren de leidraden in deze nieuwe samenlevingsvorm, waarin vrouwen vanaf de 13e eeuw hun toevlucht vonden.
Het bezoek wordt geleid door kunsthistorica Fanny Paquet. Ze heeft een grote fascinatie voor de geschiedenis van Brussel (geografisch, literair, architecturaal, enz.) en is betrokken bij de feministische beweging. Ze streeft er naar vrouwen zichtbaar te maken in de kunstgeschiedenis en de geschiedenis van Brussel.
Org. Passa Porta, L'Architecture qui dégenre
Bientôt à

Rencontre avec Ariana Harwicz
L'écrivaine argentine Ariana Harwicz est l’une des signatures les plus radicales de la littérature contemporaine. Une conversation sur l'écriture à la pointe du progrès.

Kunst met de K van Kongo – Art Nouveau in Brussel
In de stijlvolle Sint-Gorikshallen stelt de Brusselse historicus Lucas Catherine in avant-première zijn nieuwe boek voor: Art Nouveau. Kunst met de K van Kongo.

Rencontre avec Vladimir Sorokine
Ceux qui le qualifient de “plus grand écrivain russe vivant” ne se trompent sûrement pas. Peu d'auteurs voient leur œuvre publiée dans la collection « Penguin Classics » de leur vivant. Et plus rares encore sont les auteurs qui voient leur œuvre jetée dans des toilettes géantes spécialement conçues lors d’une manifestation.