Dead Ladies Show #9 in Brussel
Catégorie
Prix
réduction
Langue
Dead Ladies Show zegt u? Dat is onze versie van een beproefde Berlijnse formule: een swingende show over vrouwen die schitterden tijdens hun leven maar schandelijk werden miskend of vergeten dreigen te worden na hun dood. Tijdens deze café chantants kunnen zowel schrijfsters en kunstenaressen als wetenschapsters, ontdekkingsreizigsters en andere avonturiersters de revue passeren.
Op de première van de negende Dead Ladies show hoor je Filip Rogiers over Jacqueline Harpman, Simone Milsdochter over Ginger Rogers en Lotte Dodion over Yosano Akiko. Voor live muziek van vrouwelijke componistes Florence Price en Teri Moïse zorgen sopraan Raphaële Green en pianiste Lies Colman.
Over de gasten
Filip Rogiers (1966) is schrijver en journalist. Hij was in een vorig leven huisrecensent van Knack en Poëziekrant. Zijn prozadebuut, de verhalenbundel Nauwelijks lichaam werd bekroond met de Debuutprijs. De novelle Verman je werd genomineerd voor de Bronzen Uil en de Cutting Edge Award. Sindsdien bouwde hij ‘geduldig verder aan een literair reservaat’ (Dirk Leyman, De Morgen) met o.a. de roman Angel. In april 2023 verschijnt zijn poëziedebuut Nagenoeg (Poëziecentrum). Voor zijn journalistieke werk ontving hij in 2016 de Belfius Persprijs Schrijvende Pers.
In april 2023 verschijnt zijn poëziedebuut Nagenoeg (Poëziecentrum). Voor zijn journalistieke werk ontving hij in 2016 de Belfius Persprijs Schrijvende Pers.
Lotte Dodion (1987) is dichter, performer en poëziemissionaris. Haar missie? Verwondering strooien in de hamsterradertjes van deze krakende tijd. Lotte schrijft in vele vormen, van ingetogen haiku tot absurd audioverhaal. Maar het liefst zet ze poëzieprojecten op waarin ze experimenteert met social design en poëzie inzet als medium voor verbinding.
Dodion stond op tal van festivals in binnen- en buitenland o.a. Crossing Border, de Nacht van de Poëzie, Poetry International, Ars Poetica, Incubate en Lowlands. Een selectie van haar werk werd vertaald naar het Frans, Engels, Duits, Turks en Arabisch. Zopas verscheen haar tweede boek STUDIO HAIKU, een handleiding voor haiku-avonturiers.
Simone Milsdochter (1967) kwam van Nederland naar Antwerpen voor de theateropleiding aan Studio Herman Teirlinck. Sindsdien werkt ze bij verschillende theatergezelschappen, vooral in België alsook in Nederland. Als freelancer speelde ze o.a. bij De Koninklijke Vlaamse Schouwburg, De Theatercompagnie, Theater Zuidpool en Het Nieuwstedelijk. Momenteel toert ze door het land met haar nieuwe voorstelling: Apate Spreekt, een monoloog over waarheid en leugen die Alicja Gescinska voor haar schreef.
Milsdochter speelde o.a. mee in de Belgische speelfilm Wolf van Stef Desmyter en in de Franse speelfilm Copacabana (met Isabelle Hupert) van Marc Fitoussi. Op televisie was zij te zien in o.a. Witse, Code 37, Wolven en Als de Dijken Breken.
Raphaële Green is mezzo-sopraan. Na studies politieke wetenschappen aan de universiteit van Louvain-la-Neuve, vervolgde ze haar zangopleiding aan het IMEP te Namen, waar ze in 2014 met hoogste onderscheiding haar diploma behaalde. Vervolgens bekwaamde ze zich aan het European Vocal Department bij Patrick Leterme en Benoît Mernier. Raphaële Green is van vele markten thuis. Op haar repertoire prijken uiteenlopende werken.
Zo vertolkte zij onder meer Parole de San Paulo van Dallapiccola, de titelpartij in Carmen, de rol van Prince Charmant (Cendrillon/Massenet) en Antonia in La Mancha, naar “Man of La Mancha”. In concert soleerde Raphaële in Mozarts Requiem, Haydns Paukenmesse, Haendels Israël in Egypt en Vivaldi's Gloria.
Gaea Schoeters (1976) schrijft romans, theaterteksten en operalibretto's. Soms (en stiekem) waagt ze zich aan poëzie. Recent verschenen van haar de veelgeprezen roman Trofee en het prentenboek (N)Iets, dat ze samen met Gerda Dendooven maakte. Op de Biënnale van Venetië ging Notwehr in première, een muziektheatervoorstelling die ze maakte met Annelies van Parys, en in '23 volgde Boze Bejaarden, een operette over ouderen in covid-tijden die ze met Annelies Verbeke maakte.
In haar vrije tijd schopt ze af en toe tegen de schenen van de wereld in columns en opiniestukken, maar immer met de beste bedoelingen.
Pianiste Lies Colman (1978) houdt van uitdagingen, academisch en artistiek. Ze speelt solistisch, als kamermuzikante en liedpianiste, performt, onderzoekt, doceert en bedenkt. Het liefst beweegt ze zich op de grens tussen klassiek en hedendaags, tussen muziek en andere disciplines, tussen kunst en sociale wetenschap, zowel op als naast het podium.
Vergeet de zomertijd niet. Op zondag 26 maart verandert de tijd van 2:00 naar 3:00 uur.
Org. Passa Porta
foto's: Filip Rogiers © Koen Broos, Lotte Dodion © Matthias Hannes, Simone Milsdochter © Johannes Vande Voorde, Raphaële Green © Gaël Bros, Gaea Schoeters © Sébastien Van Malleghem, lies colman © patrick de corte
Bientôt à
NLLize Spit en Jan Vantoortelboom
Twee Belgische klasbakken over ouders, verlies en literatuur.
Rouge Western : sieste sonore
L’autrice Isabelle Wéry s’entoure de la musicienne Sarah Espour et du peintre Marcel Berlanger pour une sieste sonore sensorielle.
généalogies
La Française Louise Bentkowski (Constellucination) et la Québécoise Kristina Gauthier-Landry (Le Don) entremêlent leurs premiers romans pour une lecture à deux voix.