Found in Translation: Carmien Michels

do 25.06.2020
19:30 - 21:30
Cela Carmien Michels © Gaby Jongenelen

Locatie

online event

Categorie

Workshop

Kostprijs

Online voorverkoop na selectie: 8/6€

Taal

in het Frans

Workshop literair vertalen voor Franstaligen met Carmien Michels, begeleid door vertaler Daniel Cunin

Wil je je graag eens wagen aan de Franse vertaling van een hedendaags Nederlands gedicht? Wil je meer te weten komen over de stiel van het literair vertalen en jouw versie verbeteren in overleg met de auteur en een professionele literair vertaler? Dat kan als je deelneemt aan deze nieuwe aflevering in onze reeks Found in Translation!

Hoe deelnemen?

Maak een Franse vertaling van ‘Jimmy’, het mooie gedicht dat Carmien Michels voor deze vertaalworkshop heeft gekozen uit haar bundel We komen van ver (uitg. Polis, 2017). Je kunt het ook hieronder lezen. Zodra je tevreden bent over je eerste versie, mag je die vóór 4 juni opsturen naar piet.joostens@passaporta.be.

De auteurs van de 10 beste versies, geselecteerd door Daniel Cunin, worden uitgenodigd om zich in te schrijven voor onze vertaalworkshop van 25 juni. Tenzij de gezondheidsmaatregelen in de strijd tegen covid-19 ons een beperkte samenkomst toelaten, wordt deze workshop via online videoconferentie georganiseerd.

Na de workshop kunnen de deelnemers een tweede versie inzenden, rekening houdend met de aanwijzingen en suggesties van Daniel Cunin en Carmien Michels. Zoals steeds wordt de meest overtuigende vertaling gepubliceerd in het online magazine van het literatuurhuis.

Over de auteur

Carmien Michels (1990) is een Belgische schrijver en performer. Ze danst tussen pen en podium, tussen urban en klassiek. Tegenwoordig geeft ze ook les aan het Koninklijk Conservatorium van Antwerpen. Haar romandebuut We zijn water (De Bezige Bij, 2013) werd genomineerd voor de Debuutprijs en de Bronzen Uil. Haar tweede roman Vraag het aan de bliksem (2015) en haar poëziedebuut We komen van ver (2017) verschenen bij uitgeverij Polis. Carmien Michels is ook een bekende slamster, neemt deel aan het internationale project Versopolis, en was een van de literaire ambassadeurs in het kader van Europalia Roemenië. Schrijver Stefan Hertmans noemde haar ‘een vrouwelijke Johnny Cash, krachtig, diep persoonlijk en met een politiek engagement dat je niet vaak hoort.’

Zie ook haar persoonlijke website.

Jimmy

Carmien Michels

Weet ge nog Jimmy de eed die we hebben gezworen
aan de vooravond van het echte leven
toen onze jeugd nog niet verloren was
de klok in de garage waar gij werkte wel al anders tikte
we waren de weg al kwijt naar de zee van tijd
die nog ergens achter onze oren ruiste

Weet ge nog Jimmy hoe we kauwgom
in de sleutelgaten van auto’s staken
hoe we de brandkast van de directeur kraakten en vulden met confetti
hoe we nipt vervallen voedsel uit de containers van de Delhaize stalen
weet ge nog toen we voor het eerst een stinkbommeke maakten

Weet ge nog Jimmy toen we voor de eerste keer een bedelaar zagen
zo midden in de nacht, hij verstopte zich als een zombie voor de dag
weet ge nog dat hij in een vuilbak aan het rommelen was
dat wij hem vroegen of hij eten zocht, waarop hij zei:
‘ik zoek alleen maar een plek om mijn zorgen op te bergen’

Weet ge nog Jimmy de eed die we hebben gezworen
dat wij nooit als poppen in de pas zouden lopen
dat wij het systeem zouden bestrijden met onze moppen
dat we ons nooit zouden schamen voor onszelf, voor elkaar

Wij zijn het voetvolk Jimmy
in willekeurslijven gebonden
aan de grillen van de markt

Wij rommelen in bomvolle vuilbakken
niet om onze honger te stillen
maar op zoek naar een plek om onze zorgen weg te werpen

We hongeren naar stilte en stuiten op schaarste
als de wekker schallend de nachtshift aankondigt
onze chef ons weer uitscheldt voor het vuil van de straat

We stikken in de schimmel
en schrikken uit onze slaap
door de voortdurende sirenes
en roepende zotten op straat

‘Follow the leader’, leren ze ons
‘Don’t think for yourself’, leren ze ons
‘Ignorance is bliss’, leren ze ons

Weet ge Jimmy dat ik me kwaad maak
omdat ik met mijn woorden niets méér doe
niets méér uitmaak in deze matrix, deze ratrace, deze draaikolk
dan de eerste de beste blaaskaak

De strijd tussen links en rechts verhevigt
drijft ons uit elkaar Jimmy de wurggreep verstevigt
we zitten op een sneltrein richting hel
en vergeten dat we op onze eigen beulen hebben gestemd
onzichtbare beulen die de messen slijpen voor verdeel en heers
een perfect systeem van de sterksten het eerst de rest het slachtvee

Weet ge nog onze eed Jimmy
aan de vooravond van het echte leven
dat ik u nooit zou laten vallen
dat gij voor mij de sterren zou tellen
dat wij samen op de barricades zouden staan

We zullen nooit perfect zijn
maar hier in het hart van dit slinkse land
grijpt uw rechter- mijn linkerhand
met die typische twinkeling in uw ogen
en dan laten we los om een stinkbommeke naar de flikken te gooien

De afwijking in het systeem Jimmy
de afwijking zijn wij

Uit : Carmien Michels, We komen van ver, Antwerpen, Polis, 2017, p. 31.
foto carmen michiels © gaby jongenelen

Binnenkort bij