klaarlichte dag #co-writing
Co-working, al geprobeerd? Het kan nu ook in de kantoren van Passa Porta, voor schrijvers, vertalers, illustratoren, onderzoekers in de menswetenschappen, cultuurjournalisten en literaire professionals. Ter gelegenheid van de opening van onze flexibele werkruimten schreef Paul Bogaert onderstaand gedicht, met alle subtiele ironie die we van hem gewoon zijn. En hier lees je meer over de mogelijkheden.
-
KLAARLICHTE DAG
Een gebruikersnaam en hop
aan de slag tegenover de lokvogel hier
of naast het gewoontedier daar.
Als er drie opties zijn,
moeten al je alarmbellen afgaan.
Geen koptelefoon bij? Je kunt er een huren.
Je hoofd als open plek in de binnenstad.
Onderschat je nestgeur niet.
Overschat je schutkleur niet.
De traditie wil oogcontact om het kwartier.
Het toeval wil in je concentratie vliegen.
De eerlijkheid gebiedt van alles te zeggen.
Wil je zelf iemand iets vragen?
Begin in het nu en wandel terug in de tijd.
Dat bemoeilijkt het liegen.
Staren mag als het past in je gedragspatroon.
Het daglicht is gratis.
Je wordt mogelijk gefilmd.
(c) Passa Porta en Paul Bogaert, 2022
Paul Bogaert (Brussel, 1968) ontving in 2011 de driejaarlijkse Vlaamse Cultuurprijs Poëzie voor de Slalom soft, de bundel waarmee hij ook de Herman de Coninckprijs won in 2010 en die in Passa Porta werd gepresenteerd. Recentere bundels zijn Ons verlangen en Zo kan het niet langer (2018). Zie ook paulbogaert.be.