Hoda Barakat
Hoda Barakat (1952) is een Libanese schrijfster van romans, kortverhalen en toneelstukken. Ze wordt genoemd als een van de meest originele stemmen in de hedendaagse Arabische literatuur. Barakat studeerde Franse literatuur in Beirut en werkte als leraar, vertaler en journalist. Sinds 1989 woont ze in Parijs, waar ze onder andere voor een Arabisch radiostation werkt.
Hoda Barakat debuteerde in 1985 met de bundel kortverhalen Al-Tha'irat ("De rebellen"). Haar roman Hajar al-Dahik ("De steen van het lachen") uit 1990 is de eerste Arabischtalige roman met een homoseksuele man als hoofdpersonage. In 2004 verscheen de roman Sayidi wa habibi (2004, Dar al-Adab; "Mijn meester en mijn minnaar"), waarin ze op een poëtische manier de vraag stelt wie of wat het pad van het leven bepaalt.
Centraal in het werk van Barakat staat de Libanese burgeroorlog. Tegen de achtergrond van grote historische gebeurtenissen, en veelal vanuit het perspectief van mannelijke hoofdpersonages, schetst ze een beeld van het leven aan de rand van de maatschappij.
Barakats meest recente werk is de roman Malakūt hādhihi al-arḍ (2012), een tragisch familieverhaal gespreid over drie generaties. De Nederlandse vertaling, Koninkrijk der Aarde, verschijnt in januari 2017 bij Uitgeverij De Geus. Het werk van Hoda Barakat werd bekroond met verschillende internationale prijzen, waaronder de Naguib Mahfouz Medal. In 2015 haalde ze de shortlist van de Man Booker International Prize. Haar werk werd onder meer vertaald naar het Nederlands, Engels, Frans en Spaans.
Op uitnodiging van Passa Porta en Moussem verblijft Barakat acht weken in Brussel. Tijdens haar residentie neemt ze deel aan het Moussem Cities Beirut project en ontmoet ze vertalers Arabisch-Nederlands tijdens een Found in Translation in Passa Porta.