Max Porter

Op zoek naar Lanny

Op een boogscheut van Londen ligt een slaperig dorpje, op het eerste gezicht niet anders dan andere dorpjes. Toch blijkt het leven er een mengeling van alledaagse huiselijkheid en fantasie. Het dorp is onderdeel van het mysterieuze verleden van Engeland en van het verwarrende heden. Spilfiguur is Dode Papa Scheurwortel, die altijd luistert en observeert. Hij observeert Pete, de excentrieke kunstenaar. En hij luistert naar Peggy, die bij haar hek staat te roddelen over de families die net naar het dorp zijn verhuisd. Dode Papa Scheurwortel hoort het allemaal aan terwijl hij op zoek is naar zijn favoriet. Hij zoekt die bijzondere jongen. Hij zoekt Lanny.

De roman heruitgevonden

Verdriet is het ding met veren liet vele lezers verbluft achter – verbluft door de poëzie van Porters taal én door het surrealistische, ietwat bevreemdende karakter van het rouwverhaal. Wat is dit boekje van 130 pagina’s eigenlijk? Een roman? Een prozagedicht? Een fabel? Moeilijk te zeggen. In elk geval: zo bescheiden in omvang, zo groots is Verdriet is het ding met veren in emotionele spankracht en originaliteit.

Met Lanny kegelt Porter de conventies van de roman nogmaals omver, en haspelt hij ze door elkaar. Lanny heeft aardig veel weg van een gothic novel, maar is het ook weer net niet. Wat het dan wel is, vertelt Porter aan het Brusselse publiek.

Max Porter

Max Porter is vergroeid met het boekenvak. Als boekhandelaar won de Londenaar de Young Bookseller of the Year award. Nu werkt hij als redacteur bij Granta Books, een instituut in de Britse uitgeverswereld. Zijn debuut Verdriet is het ding met veren werd genomineerd voor onder meer de Goldsmiths Prize en The Guardian First Book Award, en sleepte de Dylan Thomas Prize in de wacht. Porter is ook de eerste – en tot nu toe enige – debutant die de Europese literatuurprijs won.

Over Verdriet is het ding met veren

Org. Passa Porta, De Bezige Bij
photo Max Porter © Lucy Dickens