courage (13) rachida lamrabet
In deze donkere dagen vroegen we aan een aantal gewaardeerde auteurs wat ‘moed’ voor hen betekent. De komende weken lees je hier hun antwoorden, in de vorm van een gedicht, een herinnering, een anekdote of een meer filosofische bespiegeling.
VERZET
Ondanks mijn angst
die mij soms levend begraaft in mijn eigen bed
Ondanks de duisternis, vervuld van een
onzichtbare dreiging
die mij soms de adem beneemt
voor de dag van morgen
Ik zal mij verzetten
Met mijn lichaam dat pijn doet en moe is
Ik zal mij verzetten
Tegen het bitter niet willen vergeven
Tegen de stem die mij zegt
‘Vergeet nooit wat jou werd aangedaan’
Ik zal mij verzetten
Tegen de stem wanneer ze treitert
‘Wat ben je naïef’
Ik zal me verzetten
Wanneer de stem spreekt
in de taal van de haat
Wanneer ze mij oproept mij te wapenen
‘Verdedig je grond’
Ik zal mij verzetten en ik zal veranderen
Ik zal mij verzetten en ik zal veranderen
Dat is wat ons zal redden
Dat is wat tussen ons en de catastrofe
tussen ons en de pest
tussen ons en de verbrande aarde staat
Mijn eigen geest
Mijn eigen hart
Rachida Lamrabet is een Belgische schrijfster die werd geboren in Marokko. Ze schrijft romans, korte verhalen en essays. Recente titels zijn De handen van Fatma, Zwijg, allochtoon en Vertel het iemand.