Brussels International: Aleksandra Lun over moeder- en andere talen
Locaties
Categorie
Kostprijs
Taal
Hoe belangrijk is de taal waarin je schrijft? En moet dat wel je moedertaal zijn? Blijkbaar niet, volgens de Spaanstalige Pools-Brusselse schrijfster Aleksandra Lun. Zij praat – in het Engels! – met Nicky Aerts over haar roman De palimpsesten, en de gespannen relatie tussen nationale, taalkundige en artistieke identiteit.
Spaans-Pools
Aleksandra Lun werd in 1979 geboren in Polen. Op haar negentiende verhuisde ze naar Spanje, en tien jaar geleden kwam ze naar Brussel. Zeggen dat ze een talenknobbel heeft, is een understatement. Ze is literair vertaler uit het Engels, Frans, Spaans, Catalaans, Italiaans en Roemeens, leert momenteel Nederlands, en schreef haar debuutroman De palimpsesten niet in haar moedertaal het Pools maar in het Spaans.
Antarctisch
In De palimpsesten vertelt Lun het verhaal van een Poolse man die in een Luikse psychiatrische instelling belandt en daar op therapie moet omdat hij niet in zijn moedertaal wil schrijven maar in het… Antarctisch. Hij kruist zo ook het pad van beroemde voorgangers die zich in hun werk vaak van een andere taal dan hun moedertaal bedienden, zoals Samuel Beckett, Agota Kristóf, Joseph Conrad en Vladimir Nabokov. De palimpsesten is beschikbaar in het Nederlands (uitg. Pluim), Frans (éd. du Sous-Sol), Engels (Godine) en in de oorspronkelijke Spaanse versie (Minúscula).
El País
Essay
Voor het Passa Porta Festival schreef Aleksandra Lun bovendien ‘Antimaterie’, een diepgravend poëtisch essay over de band met de moedertaal, het verschil tussen literaire en nationale identiteit, en de uitdaging waarvoor meertaligheid een auteur stelt. Stof genoeg dus voor een gesprek.
Zie ook de digitale closereadingsessie met Aleksandra Lun op 23 maart.
Passa Porta, Uitgeverij Pluim, Instituto Cervantes Brusela, Beursschouwburg
aleksandra lun © merlijn van doomernik
Binnenkort bij
Women and Power: Deborah Levy
Deborah Levy luisterde het voorbije literaire jaar op met wat ze zelf haar ‘living autobiography’ noemt. De eerste twee delen verschenen in het Nederlands bij uitgeverij De Geus met als titel Dingen die ik niet wil weten en De prijs van het bestaan. Op het festival praat ze met Ruth Joos.
Max Porter is present
De Engelse literaire expressionist Max Porter schrijft als een schilder in zijn nieuwste boek De dood van Francis Bacon. Dat talent toont hij ook in de boze en beklijvende tekst die hij voor het Passa Porta Festival schreef.
Women and Power: the power of the pussy
‘In welk keurslijf dwingen we vrouwen?’ De ‘Wilde Wijven’ in Heleen Debruyne en Sofie Vandamme vragen het aan Rachida Lamrabet, en Julie Cafmeyer, die in hun literatuur en theater de macht en onmacht van de vrouw verkennen. Uit Finland schuift auteur Mia Kankimäki aan.