Nino Haratischwili

Portret van een familie en een land

Georgië is ‘een land dat nog altijd treurt om zijn gouden tijdperk tussen de tiende en de dertiende eeuw en hoopt op een dag de glans van weleer terug te vinden (ja, progressie betekent in ons land ook altijd regressie)’, aldus Nitsa Jasji in Het achtste leven (voor Brilka). Aan de kleine Brilka doet ze het relaas van zeven van haar voorouders, waarmee ze tegelijk de bewogen geschiedenis van Georgië schetst.

Bloederige geschiedenis

Aanvankelijk wilde Haratischwili een roman schrijven over het Georgië van de jaren 1980 en 1990, de periode van de perestrojka en van chaotische afscheidingsoorlogen in het land. Ze besefte dat een westers publiek maar moeilijk een touw zou kunnen vastknopen aan de dramatische gebeurtenissen in het land. Dus ging Haratischwili steeds verder terug in de tijd. Ze eindigde bij een vuistdikke roman, waarin je onder meer de Russische revolutie, de niet zo Roaring Twenties en Stalin bekijkt door een Georgische bril.

Nino Haratischwili (1983) schrijft romans en tonteelteksten. Ze studeerde filmregie in Tbilisi en theaterregie in Hamburg. Haar toneelteksten werden meermaals bekroond. Ze is thuis in twee talen, en schrijft sinds haar twaalfde zowel in het Duits als in het Georgisch. Haar debuutroman Juja werd genomineerd voor de Deutscher Buchpreis en won de debuutprijs van het Buddenbrookhuis in Lübeck. Het achtste leven (voor Brilka) werd bekroond met onder meer de Anna-Seghers prijs en de PEN Translates Award.

Passa Porta, Goethe Institut, Uitgeverij Atlas Contact, VBK België, De Markten

Photo Nino Haratischwili © Danny Mer Sollsuchstelle