courage (3) chika unigwe
In deze donkere dagen vroegen we aan een aantal gewaardeerde auteurs wat ‘moed’ voor hen betekent. De komende weken lees je hier hun antwoorden, in de vorm van een gedicht, een herinnering, een anekdote of een meer filosofische bespiegeling.
Het is een zaterdagavond in oktober 2020. Een jonge vrouw staat temidden van een menigte demonstranten. Enkele dagen later is ze op Instagram Live om met een topjournaliste over een vermist persoon te praten, Chijoke. Haar stem is ferm, of zo klinkt die toch. Maar als je heel aandachtig luistert, kun je haar stem horen kraken. Een haarscheurtje, zoals je die soms ziet in fijn porselein. Haar naam is Blessing. Chijoke is haar oudere broer.
Op het internet staat een selfie van Chijoke. Op de foto lijkt hij nog maar een kind te zijn, net geen tiener. Hij heeft blauwe schoenen aan die bij zijn shirt passen. Zijn glimlach, verlegen met stijf gesloten lippen, heeft iets kinderlijks. Misschien is hij niet zo oud als ik denk; ik ben nooit goed geweest met iemands leeftijd te raden buiten brede categorieën. Kleuter. Tiener. Volwassene. Bejaarde. De foto heeft geen datum. Het zou een foto kunnen zijn van vlak voor hij verdween, in welk geval hij er 20 jaar oud op is.
Blessing getuigt over het leven van haar broer. Een fantastische broer. Ze getuigt tegen de Nigeriaanse overheid. Een kannibalistische regering die haar eigen mensen opeet. Chijoke werd illegaal vastgehouden door de SARS, een politieafdeling van de Nigeriaanse overheid die veelal met moedwillige straffeloosheid opereerde en waartegen het protest wordt georganiseerd. Tussen januari 2017 en mei 2020 alleen heeft Amnesty International ten minste 82 gevallen van marteling, mishandeling en buitengerechtelijke executies door deze malafide eenheid gedocumenteerd. Een tatoeage hebben, eruitzien als een gewapende overvaller, je kleden als een prostituee, een auto besturen die eruitziet alsof je je die niet kon veroorloven, is voldoende om ze je te laten oppakken en in hechtenis nemen totdat ze zoveel mogelijk geld van je krijgen. Chijoke werd op de terugweg van een feestje gearresteerd. Blessing zocht voor hem naar gerechtigheid en stapte naar het gerecht.
Chijoke werd vermoord door de mannen die hem vasthielden. Misschien was de verantwoordelijke officier, James Nwafor, gefrustreerd dat hij geen geld van hem kon krijgen. Of meer geld van zijn familie. Misschien raakte zijn geduld op. Chijoke’s vader werd gevraagd om op zoek naar zijn zoon door een rivier vol opgezwollen lichamen te zwemmen.
Blessing weet dat het voor haar zo gemakkelijk zou zijn om net als haar broer te verdwijnen. Om vermoord te worden voor haar lef. Toch doet ze haar mond open en laat ze de woorden horen die gezegd moeten worden, om vat te krijgen op die gerechtigheid, zo glad als natte zeep.
Die haarscheur onder haar sterke stem, dat is de klank van moed.
Chika Unigwe (1974) is een in Nigeria geboren Igbo auteur die schrijft in het Engels en het Nederlands. Ze woonde lange tijd in België en verblijft nu in de Verenigde Staten. Recente titels zijn Nachtdanser, De zwarte messias en haar jongste boek Beter nooit dan laat (Polis, 2020).
fijn dat je even de tijd nam voor een stukje literatuur.
Misschien werd je wel ontroerd, raakte je verontwaardigd, uitgedaagd of geïnspireerd. Met het online magazine geven we auteurs en vertalers kansen om tegen een correcte verloning nieuw werk te creëren.
We gaan actief op zoek naar die schrijvers die een onbekend deurtje opentrekken of vaak minder zichtbare verhalen vertellen. We vinden het belangrijk om deze stemmen een platform te geven, hen te ondersteunen en waar nodig te begeleiden. Want we zijn van mening dat alle verhalen gehoord moeten worden. Je kan ons helpen om dit evenwicht te realiseren door ons financieel te steunen.
Elke bijdrage, groot of klein, helpt ons verder om meer auteurs aan het woord te laten. Hartelijk dank alvast!
Ja, ik steun literaire makers