Laetitia Bica, of de subversieve elegantie van het toeval

Catherine Colard

24.10.2018

20181023 Bb Laetitia Bica© P Schyns Sofam

Deel twee in onze reeks portretten van bekende lezers die in Brussel wonen of gewoond hebben.

Achter een pony en twee grote brillenglazen schuilt de vrijmoedige blik van portretfotografe Laetitia Bica. Zij gaat op zoek naar hedendaagse beelden om verhalen mee te vertellen. Verhalen met een fascinerende schoonheid die over zijwegen en langs toevalligheden leiden.

De Luikse kunstenares, die al twaalf lang in Brussel woont, treedt graag uit haar comfortzone. Ze houdt zich ver van regels en clichés en creëert beelden waarbij het model zelf deel uitmaakt van het creatieve proces. Haar foto's zijn het resultaat van artistieke en emotionele ontmoetingen. Zo maakte ze ook kennis met stylist Jean-Paul Lespagnard.

Het kwam tot een opmerkelijke samenwerking tussen deze twee ‘enfants terribles’. Kort nadat Bica de schoolbanken verliet, werd zij opgemerkt door modejournalisten en een nieuwe generatie Belgische ontwerpers. Tijdens fotoshoots is ze op haar best. Bewijzen van haar passie voor fotografie vind je vandaag in glossy magazines en trendy tijdschriften, op albumhoezen, in videoclips, in kunstgaleries en op fotografiefestivals zoals het Festival international d’Hyères en Unseen Amsterdam.

Een portret van een buitengewone fotografe en lezeres.

Een plek om te lezen in Brussel?

Ik woon in de buurt van het mooie Josaphatpark, daar vlij ik me graag neer met een boek. Ik vind het ook fijn om te lezen in de trein, de tram of de bus. De drukte van het openbaar vervoer is interessant. Het rumoer doet je opkijken uit je boek en brengt altijd weer iets nieuws op je pad. Ik heb al geprobeerd te lezen met muziek in mijn oren, maar dat lukt me helemaal niet. Ik vind het fijner om alle geluiden om me heen toe te laten. Natuurlijk is het soms ook leuk om op een rustige plaats te lezen. Terwijl je op iemand wacht, in een museum of in een galerie...

Jouw favoriete plaats om een boek te kopen in Brussel?

Ik hou erg van boekhandel Tropismes. Voor kunstboeken ga ik naar Peinture Fraîche en Tipi. Ik ben ook blij dat Bozar weer een boekenwinkel heeft geopend. Hun aanbod is heel divers. Je vindt er zowel fotoboeken als essays over kunst, filosofie en sociologie. Echt geweldig. Hoewel ik heel sterk in de kracht van fictie geloof, lees ik veel te weinig romans. Maar die schade ga ik inhalen!

Sommige kunstgaleries hebben een boekenaanbod dat verband houdt met de lopende tentoonstellingen. Ze verkopen niet enkel catalogi, postkaartjes of magneten, maar ook boeken die je meer uitleg geven over de werken die je net hebt gezien. Het laatste boek dat me echt heeft ontroerd,* vond ik bij een bezoek aan de tentoonstelling van Camille Henrot in het Palais de Tokyo. Daar presenteerde de kunstenares een aantal boeken die haar inspireren.

Ook wanneer ik op reis ben of gewoon ga wandelen, neem ik wel eens een boek mee. Is dat altijd toevallig? Waarom valt mijn oog op dat ene boek dat tussen honderden andere staat uitgestald? Soms alleen maar omdat het van een tafel valt ...

Een plek om literatuur te beleven in Brussel?

Het is niet altijd makkelijk om een gesprekspartner te vinden. 's Avonds wil niet iedereen het over boeken hebben. Ik herinner me nog de opening van een bar. De verveling lag op de loer. Omdat ik hou van nieuwe ontmoetingen en wat polemiek zo nu en dan, begon ik te praten met een groepje onbekenden. Aan het einde van de avond kenden we elkaars favoriete boeken, teksten die onze kijk op de wereld hadden veranderd. Elkaar ontmoeten en met elkaar van gedachten wisselen: dat is de essentie.