lezersportretten (lll) - Kool Koor : in den beginne was er de ‘writer’

20.11.2018

Charles ‘Kool Koor’ Hargrove, Chuck voor de vrienden, kwam al op zijn dertiende in contact met streetart, een kunstvorm die toen nog in zijn kinderschoenen stond. Op de muren en metrostellen van de South Bronx, waar Koor opgroeide, verschenen de eerste woorden en kleuren. Geen plekje was nog veilig. Vandaag stelt Kool Koor zijn sprankelende werken tentoon in de betere galerieën en in grote musea.

Al op jonge leeftijd was Charles Hargrove in de ban van het tekenen. Maar pas toen hij in 1976 zag hoe een buurvrouw haar voornaam op een omheining schreef, besefte hij dat je je ook op muren artistiek kunt uitleven. Op het obsessieve af, begon hij alles wat hij zag in de stad te ontleden. Met zijn tags en zijn muurschilderingen, die almaar mooier werden, drukte hij zijn stempel op steeds grotere delen van New York. Tijdens deze undergroundperiode ontwikkelde Kool Koor zijn liefde voor het verspreiden van boodschappen. Het is een passie die diep geworteld is in het DNA van de streetart. Hij ontwikkelde al snel zijn eigen taal en artistieke visie. Zijn cultuur, een echt product van de jaren 1960, had een grote invloed: futuristische steden, robots, ruimteschepen en metallieke schilderijen vloeiden zonder enige logische samenhang in elkaar over. Na verloop van tijd werd zijn werk abstracter en maakte hij steeds vaker gebruik van subtiele, esthetische emoties.

De eerste tentoonstelling van Kool Koor als graffitikunstenaar vond plaats in New York. Hij was pas zestien en de jongste van de groep. Enkele jaren later ontdekte hij Brussel tijdens de eerste Belgische graffititentoonstelling. Hij deelde er de affiche met Basquiat, Keith Haring en Futura 2000. Sinds het einde van de jaren 1980 schrijft Koor zijn verhaal in Brussel, omringd door muren, schilderijen en muziek.

Kool Koor is gepassioneerd door tekens, kalligrafie, illustratie, de oorsprong en vorm van letters en automatisch schrijven. Hij nodigt ons uit om zijn wereld van dichtbij te ervaren en vanuit verschillende invalshoeken te interpreteren. In stijl.

Een plek om te lezen in Brussel?

Ik lees graag hier, thuis, omdat het mijn werkplek is. Ik geniet van de zon die de hele dag lang het atelier binnen schijnt. Net zoals vandaag, kijk maar. Toch lees ik niet vaak overdag, want ik heb het erg druk. Ik lees vooral op rustige momenten, tussen twee activiteiten door. In de namiddag bijvoorbeeld, of voor het slapengaan of op vakantie.

Buitenshuis hou ik echt van Comptoir Florian, in de Matongewijk. Een klein maar charmant plekje, waar je thee en koffie kunt drinken. Er staan slechts enkele tafeltjes. Het is er dus nooit een overrompeling, want zelfs als alle tafels bezet zijn, is er eigenlijk nog steeds niet veel volk.

Jouw favoriete plaats om een boek te kopen in Brussel?

Ik koop heel wat Engelstalige boeken bij Waterstone’s. Als je er niet vindt wat je zoekt, kun je het boek door de hoofdvestiging in Londen laten leveren. Ook in luchthavens ontdek ik veel interessante dingen. Tot slot heb ik ook veel boeken gekregen van vrienden. Zo kreeg ik van een vriend uit New York een compilatie* van straatfoto's, die vanaf de vroege jaren 1980 in New York gemaakt zijn.

Een plek om literatuur te beleven in Brussel?

Het is niet echt een plek, eerder een aanpak die ik van een vriend heb geleerd. Wanneer ik een goed boek uit heb, geef ik het door aan een kennis. Die geeft het boek op zijn beurt door aan iemand anders, en ga zo maar door. Zo komen boeken soms na een hele tijd opnieuw bij mij terecht. Ik hou ervan mijn ervaringen te delen en ik vind het fijn dat een boek een eigen leven kan leiden. Sommige mensen zijn verknocht aan hun juwelen, die ze ergens diep verborgen houden. Zelf ben ik niet echt aan voorwerpen gehecht. Al zijn er natuurlijk wel boeken die ik hier in mijn bibliotheek bewaar.